Iedere ochtend zijn ideeën voor mij nog fris. Even mijmeren over recente gebeurtenissen en hoe ik deze ervaar. Ook hoe ik nieuws uit deze immense wereld ervaar en wat het met me doet. Dan merk ik dat mensen ontzettend verschillend denken over positief ingesteld zijn. Dat is fijn. Dat is. Hier wil ik graag mijn beleving en ervaringen over positief zijn delen. Het gaat over een proces doorheen mijn leven. Niks, maar ook niks ontbreekt daaraan. Alles is aanwezig, het ene al meer bewust als het andere. Hoe dikwijls hebben mensen mij ook gezegd, van jongs af aan, dat ik gewoon anders moest doen en zijn. Als jong kind moest ik luisteren, werd ik als meisje ook in een 'glazen' kastje gezet. Ik moest dit en ik moest dat... Ik zou verpleegster worden... Dat was een besluit zonder rekening te houden met de ervaringen die ik toen al had. En een toekomst die wat verder van mijn dromen stond. Heeft allemaal niets uitgehaald. Het heeft mij geen bescherming geboden, misschien wel mijn zoektocht gestimuleerd. Literatuur over positief denken heeft mij gevoed. Ben jezelf. Wanneer je blij bent, ben dan blij. Wanneer je triestig bent, ben dan ook triestig. De mening die je opbouwt is die waar je voor staat. En begrijp de wereld rond je, waarin iedereen zijn eigen proces heeft! En dit is zeker niet makkelijk. No pain, no gain. Een proces van bewustwording.
Hoe kwam nu mijn bewustzijn tot stand? Door ervaringen die ikzelf beleefde als jong kind, jong meisje. Ervaringen die anders geïnterpreteerd worden door anderen. Hoe komt dit? Wel mensen komen niet allemaal gelijk in dezelfde situatie. Mijn ervaring is dat telkens iemand in een situatie stapt de dynamiek van het samenzijn veranderd.
Denk bijvoorbeeld als er een nieuwe collega bijkomt in een team, hoe de sfeer verandert en hoe dat gevolgen heeft voor een team. Ook bij alledaagse kleine gebeurtenissen is dit zo. Ben je daarvan bewust? Is dit erg? Dit is.
De dynamiek van gebeurtenissen wordt ondersteund door het onderbewuste. Al wat in je brein opgeslagen is ben je ooit tegengekomen in je leven. Als ukje, al jong kind, als puber, als jong volwassene, als volwassene... er komt eigenlijk geen eind aan. Nieuwe dingen blijf je ervaren, de basis is dat je al veel zaken hebt ervaren. Hoe ik dit zo goed weet? Denk maar aan een boom. Uit ervaring heb ik ondervonden dat er geen 2 mensen zijn die dezelfde boom gaan beschrijven. En indien het over dezelfde soort gaat, of de identieke boom, dan nog zal deze in tijd en ruimte van elkaar verschillen. Wanneer iemand naar een landschap kijkt springen andere details het meest in het oog, snuif je verschillende geuren op, hoor je andere geluiden, en krijg je een eigen gevoel. Dat is goed. Dat is.
Daar schuilt nu juist de kracht van je bewustzijn. Deze informatie kan heel veel veranderen in de kijk naar anderen. Je kruipt nooit in het hoofd van iemand anders. Eigen kracht opbouwen kan met de steun van anderen, het blijft een eigen proces. Bewust zijn van dit proces geeft kracht om door te gaan. Het is goed zoals het is.
We zijn elk een stukje puzzel van de samenleving. Hoe vul jij je puzzelstukje in?